Alles over: veilig hardlopen in het donker

Esther Vliege
Esther Vliege Zondag, 30 oktober 2022
Alles over: veilig hardlopen in het donker

Train jij, net als veel hardlopers, meestal ‘s avonds op doordeweekse dagen? Dan heb je het al gemerkt: het wordt steeds vroeger donker. En aanstaande zondag start ook nog eens de wintertijd, vanaf dan loop je jouw avondrondje zeker in het donker. Natuurlijk houdt de herfst en winter je niet binnen. Je zorgt er gewoon voor dat je veilig kunt blijven hardlopen in het donker. Maar hoe doe je dat: zorgeloos lopen in het donker?

Deel 3: tips van trainer en lopers

Deze week lees je hier in een serie van drie over: veilige hardlooproutes, gezien worden door handige gear en kleding en vandaag krijg je tips van een trainer en vrouwelijke hardloper. Het doel van deze serie is helder: jou zorgeloos laten lopen in het donker.

‘Soms zit er een heel eigenwijze tussen’

Sociaal en veilig

Uiteraard heeft lopen in een groep naast sociale voordelen grote veiligheidsvoordelen. De hardlooptrainer houdt de veiligheid onderweg in de gaten. En de trainer zorgt er vaak ook voor dat de hele groep verlichtingshesjes of lampjes draagt, dat zegt genoeg toch? Hardlooptrainer John Paquaij van AV Sprint vertelt: ‘Ik snap zelf niet zo dat mensen geen verlichting bij zich hebben. Maar ik heb altijd extra lichtbandjes bij me voor wie niets heeft. Die moeten ze dan wel dragen, anders gaan ze niet mee. Veruit de meeste lopers doen dat gewoon hoor, en de mensen corrigeren elkaar ook.’ De goedlachse John vervolgt: ‘Maar heel soms zit er een heel eigenwijze tussen die weigert iets van verlichting te dragen, helaas kan hij of zij dan niet mee.’

Marije Pots is naast personal trainer van potsjefit.nl een fanatiek hardloopster in Haarlem en omstreken. Marije: ‘Ik wil genieten van de vrijheid en niet bezig zijn met “ben ik wel veilig?”, dat zou mij stress geven. Voor mij is hardlopen juist een manier om te ontspannen.

Hameren

Waarom vindt trainer John het zo belangrijk dat mensen verlicht lopen in het donker? John:

‘Ten eerste voor de eigen veiligheid, het is gewoon ontzettend belangrijk dat je gezien wordt. Sommige lopers redeneren, net als veel fietsers, ik zie alles dan ben ik toch veilig? Ze vergeten of beseffen zich niet dat zij zelf niet gezien worden. Zodra het weer vroeger donker wordt, geef ik tips hoe ze veilig in de groep en alleen kunnen hardlopen. Zoals gaan voor verlichte, levendige paden en de afgelegen paadjes voor het daglicht bewaren. En natuurlijk jezelf zichtbaar maken met accessoires en kleding. Voor een paar euro heb je al een hesje waarop voor een wit licht en achter een rood licht knippert. Zo’n veiligheidsvest uit je auto volstaat niet. Aan het begin van de wintertijd stuur ik voor elke training nog even een reminder: denk aan je verlichting! Ja ik en alle trainers bij AV Sprint hameren er echt wel op, maar uiteindelijk is iedereen met eigen loopjes zelf verantwoordelijk.’

Marije: ‘In het donker lopen voelt voor mij, zelfs met verlichting, minder fijn. Maar als het toch zo uitkomt dat ik in het donker moet, dan ga ik voor een andere route. In de zomer ren ik graag door de duinen of de rustige paadjes vanaf Haarlem richting Spaarndam. In het donker blijf ik in de stad, bij de bebouwing dat geeft mij een gevoel van veiligheid.’

Zichtbaar in groep

Een ander veiligheidsvoordeel van lopen in een groep: een auto kijkt niet zomaar over een hele groep lopers heen. En als je in een grote groep loopt, zijn er vaak twee trainers bij de training aanwezig. John: ‘Wanneer iemand alleen loopt, adviseer ik ze tegen het verkeer in te lopen. Wanneer we met de groep gaan, dan lopen we wel met het verkeer mee. De lopers met een goed, duidelijk verlichtingshesje laat ik achter- en vooraan lopen. Het soort training pas ik ook aan in de winter, minder kilometers en meer intervallen zodat de groep bij elkaar blijft. En we gaan naar de brede fietspaden met verlichting.’

Marije: ‘Gelukkig heb ik nog geen echt vervelende ervaring meegemaakt, maar ik heb wel de spanning ervaren van “achtervolgd worden”. Ik liep in het donker op een rustiger paadje, een wit busje ging achter me rijden. Ik zette m’n tempo aan, de bus ging harder. Ik minderde vaart, dat deed het busje ook. Dat ging even zo door totdat het busje naast me kwam rijden. Het gevoel van angst en stress was zo hoog! Maar de bestuurder draaide z’n raampje open en zei dat ik voor m’n eigen veiligheid beter aan de andere kant van de weg kon lopen. Het was dus goed bedoeld, maar de schrik zat er bij mij goed in.’

Verantwoord Hardlopen
Esther Vliege
Geschreven door

Esther Vliege

Esther Vliege schrijft onder andere voor de drie domeinen van de Atletiekunie (atletiek.nl, atletiekunie.nl en hardlopen.nl). Als freelance journalist, copywriter en redacteur creëert ze content voor print en online. Als ze niet schrijft over hardlopen, loopt ze zelf een rondje door de duinen.