Running therapie – wat is het en waarom wordt dit ingezet?

IMG 6912
Rianne Hulshof Dinsdag, 28 november 2023
Running therapie – wat is het en waarom wordt dit ingezet?
© Fotografie: Barbara Kerkhof

Gekscherend, en stiekem misschien wel serieuzer dan we doen lijken, noemen wij hardlopers ‘onze sport’ een vorm van therapie. En dat daar een kern van waarheid in zit, hebben we al een beschreven in het artikel Voel je je neerslachtig? Ga hardlopen!. Maar hardlopen wordt als Running therapie ook écht ingezet voor de behandeling van psychische klachten.

Wat is dat eigenlijk, Running therapie?

Bij Running therapie, of hardlooptherapie, wordt een rustige duurloop ingezet als een behandeling voor mentale en psychische klachten. Zo’n duurloop vindt plaats onder begeleiding van een runningtherapeut. De focus van Running therapie ligt volledig op het zo ontspannen mogelijk uitvoeren van de hardloopbeweging: zelfs praten is in principe ondergeschikt aan het bewegen. Snelheid en tijden zijn dus totaal niet relevant.

Juist omdat je de focus even helemaal verlegt naar je lichaam, de omgeving waarin je loopt, de wind door je haren of de zon op je huid, word je als het ware uit je hoofd getrokken. Om die reden wordt Running therapie vaak ingezet als aanvullende behandelvorm voor angstklachten, depressie, stress, slaapproblemen en een verminderde lichamelijke conditie. Nu lijkt een verminderde lichamelijke conditie misschien vooral een fysiek probleem, maar juist door je conditie te verbeteren, en actiever en daardoor gezonder te worden, verbeter je ook je mentale gezondheid.

Iedereen kan het

Het klinkt misschien wat cliché, maar Running therapie is geschikt voor zowel lopers als niet-lopers. Omdat het behandelplan volledig wordt aangepast aan je persoonlijke sportverleden en de trainingen dus op maat opgesteld worden, kan iedereen met deze therapie beginnen. En stiekem is het voor mensen zonder hardloopervaring misschien zelfs wel ‘makkelijker’. Veel lopers hebben toch vaak een bepaalde snelheid in hun hoofd waarop ze graag zouden willen lopen en dat is bij Running therapie nou juist niet de bedoeling.

De focus van deze vorm van therapie hoeft ook helemaal niet op het behalen van een groot hardloopdoel te liggen. Het is vaak juist prettiger om meerdere kleinere doelen te stellen, zoals eens per week zonder begeleiding een stukje hardlopen, om zo gedurende de behandelperiode verschillende succeservaringen te kunnen beleven. Zo leer je je grenzen in een veilige omgeving steeds een stukje te verleggen. Op die manier helpt Running therapie je om je zelfverzekerder te voelen.

Omdat eigenlijk alles bij Running therapie wordt afgestemd op jouw situatie, verschilt ook de begeleiding per persoon. Je hebt sowieso meerdere een-op-een gesprekken en begeleidingsmomenten met je therapeut, maar voor bijvoorbeeld mensen met een sociale angststoornis vinden de trainingen deels plaats in een hardloopgroep.

Beweging zorgt voor rust

Het is inmiddels duidelijk dat Running therapie er niet per se voor gaat zorgen dat je jouw PR op de vijf kilometer gaat verbeteren. Misschien dat het een leuke bijzaak is, maar de focus ligt écht, nadrukkelijk op het lopen in een lage versnelling. Juist daardoor krijg je op een gegeven moment meer rust in je hoofd, waardoor je beter kunt slapen en dingen van een andere kant leert bekijken. Eigenlijk krijg je tijdens het lopen allerlei tools aangereikt die je in het dagelijks leven toe kunt passen of waar je in bepaalde situaties kracht uit kunt putten.

Aan het eind van het behandeltraject wil je het resultaat – zowel lichamelijk als mentaal – natuurlijk zoveel mogelijk vasthouden. Of het liefst nog wat verder uitbouwen. De beste manier daarvoor? Juist, blijven hardlopen! Maar grote kans dat je dan al besmet bent met het hardloopvirus.

Rianne Hulshof
Geschreven door

Rianne Hulshof

Rianne had vroeger stiekem een hekel aan hardlopen, maar begon een paar jaar geleden met trailrunnen en is sindsdien verkocht. Na verschillende trailruns in binnen- en buitenland volgden schoorvoetend de wegwedstrijden en sinds kort heeft ze zelfs training bij een atletiekvereniging. Haar hart blijft bij het trailrunnen liggen, maar voor een 1500m op de baan of een snelle wegwedstrijd is ze ook altijd te porren. Zolang ze maar kan hardlopen, is het al snel goed.