Hoe ga je om met een onverklaarbare hardloopblessure?

Al ruim een half jaar loop ik rond met een onverklaarbare pijn in mijn heup en bovenbeen. De pijn verplaatst af en toe, maar is de afgelopen maanden eigenlijk continu aanwezig geweest – tijdens het hardlopen, maar ook in mijn dagelijkse bezigheden. In het begin dacht ik nog dat het een pijn was die vanzelf zou verdwijnen, maar niets bleek minder waar. Een week rust leverde helaas geen verbetering op. Dus bleef ik doortrainen, zoveel mogelijk. In het begin moest ik vaak na een half uur hardlopen stoppen. Daarna zou ik een rustdag inlassen en de volgende dag kon ik weer voorzichtig wat kilometers hardlopen. Voor zover ik het nog hardlopen kon noemen, want ik merkte dat ik beperkt werd in mijn loopbeweging. Het voelde meer alsof ik aan het strompelen was. Na drie weken met deze pijn te hebben rondgelopen, zocht ik contact met een fysiotherapeut. Ik kreeg een massage, wat de klachten verergerde. Daarna kreeg ik het advies om rust te nemen, maar dat had ik al geprobeerd. Ik kreeg oefeningen om spieren te versterken, maar het voelde nog steeds alsof er iets ‘gedraaid’ zat in mijn heup.

Via de huisarts kreeg ik een doorverwijzing naar de sportarts. Daar werd een bekkenverwringing geconstateerd, maar ook nadat deze drie keer werd gemanipuleerd, bleven de klachten terugkomen. Ik bezocht een chiropractor, die de scheve wervels in mijn rug rechtzette. Ook dat bracht geen verlichting. Bij de sportarts werd een echo gemaakt. Niets opmerkelijks. Inmiddels waren we vijf maanden verder en liep ik nog steeds met dezelfde pijn rond. Ik ging op reis naar Mexico en zocht daar opnieuw contact met een fysiotherapeut. Een ander land, nieuwe inzichten? Ik kreeg een behandeling met elektrotherapie, waarbij elektrische stroomstootjes de pijn zouden moeten verminderen. Daarnaast kreeg ik een serie oefeningen voorgeschoteld om mijn heup-, been- en bilspieren in balans te brengen en te versterken én een rekoefening om de spanning rondom de beknelde zenuw in dit gebied te verminderen. Dat is inmiddels drie maanden geleden en eindelijk kan ik zeggen dat ik vooruitgang voel. De pijn is nog steeds licht aanwezig, maar beperkt mijn loopbeweging niet meer. Inmiddels loop ik weer dagelijks en kan ik mezelf bijna blessurevrij(!) verklaren. Maar dit had makkelijker gekund, volgens mij.

De complexheid van hardloopblessures

Bij iedere hardloopblessure is het belangrijk om de oorzaak te achterhalen. Daardoor kun je de kern van het probleem aanpakken, een passend behandelplan opstellen en verklein je de kans op herhaling in de toekomst. Maar soms loop je maandenlang met pijn rond, heb je voor je gevoel allerlei behandelmethodes geprobeerd en lijkt een blessure maar niet te verdwijnen. Onverklaarbare hardloopblessures komen regelmatig voor, ziet sportarts Mirjam Steunebrink: “Bij ongeveer één op de 10 blessures is de pijn niet direct te herleiden.”

De meeste hardloopblessures zijn overbelastingblessures. “Overbelasting ontstaat vaak door een toename van de trainingsactiviteit in combinatie met afwijkingen in het beweegpatroon of de houding, zoals een scheefstand van de rug, een X- of O-benen, of doorgezakte voeten,” vertelt Steunebrink. “Het is belangrijk om de klachten in een breder verband te zien en de gehele beweegketen te analyseren: de voet, enkel, knie, heup en rug. De oorzaak van een knie- of heupblessure is namelijk niet altijd terug te voeren naar het bewuste lichaamsdeel, maar kan ook vanuit de rug of voet ontstaan.”

Tunnelvisie

Ieder mens is uniek. En dat maakt het soms lastig om een blessureklacht te ontrafelen. “De grote valkuil bij blessureklachten is dat je een klachtenpatroon denkt te herkennen en in een tunnelvisie terechtkomt,” vertelt Steunebrink. “Dat zorgt ervoor dat je alternatieve diagnosen uit het oog verliest. De anamnese is ontzettend belangrijk. Welk soort oefeningen worden gedaan? Hoe ziet de rest van de dagbesteding eruit? Veel klachten worden niet in stand gehouden door het sporten, maar blijven aanwezig door andere factoren. Actief werk bijvoorbeeld, waardoor iemand te weinig rust neemt.”

Overgevoeligheid

Houdt een pijnklacht langdurig aan, dan kun je sensitisatie ontwikkelen – een soort overgevoeligheid. “Hoe vaker een zenuw dezelfde informatie doorzendt naar de hersenen, hoe gevoeliger die wordt voor die informatie,” vertelt Steunebrink. “Daardoor kan het lijken alsof de pijn toeneemt, terwijl de oorzaak dat in werkelijkheid niet doet.”

Alternatieve behandelmethoden

Ben je ten einde raad? Dan kun je eens deze alternatieve behandelmethoden proberen:

• Dry Needling

Dry needling is een behandelmethode waarbij met een naald in ‘spierknopen’ wordt geprikt. De spiervezels trekken zich even kort samen, waarna de spier ontspant. Het zorgt ervoor dat de doorbloeding in de spier verbetert en afvalstoffen kunnen worden afgevoerd. Dry needling wordt met name ingezet bij kuit- en achillespeesklachten of pijn in de hamstrings of bovenbenen.

• EPTE

EPTE staat voor Percutane Electrolyse Therapie en wordt gebruikt bij de behandeling van peesklachten. Hierbij wordt een naaldje in de pees geprikt die onder stroom wordt gezet. Het doel van EPTE is om een ontstekingsreactie op te wekken op de juiste plek in de pees, wat het natuurlijke herstelproces van het lichaam stimuleert.

• Cupping:

Bij cupping worden cups (een soort zuignappen) op de huid geplaatst, die vaccuum worden gezogen. Het ondergelegen weefsel wordt door de zuigkracht omhoog getrokken. Cupping verbetert de bloedcirculatie, wat spierspanning kan verminderen en celherstel kan bevorderen. Ook kan het bijdragen aan de vorming van nieuw bindweefsel en nieuwe bloedvaten in het weefsel.

• Elektrotherapie

Bij elektrostimulatie of elektrotherapie worden elektroden op je spieren geplaatst die kleine stroomstootjes naar de zenuwen sturen. Door de zenuw te prikkelen, kunnen pijnklachten afnemen. Naast het verminderen van pijn, kan elektrotherapie worden ingezet om spierkracht te verbeteren, weefsels te herstel en overgevoeligheid aan te pakken.

• Shockwave therapie

Bij shockwave therapie worden geluidsgolven naar het pijnlijke gebied gestuurd, die het natuurlijke herstelproces van het lichaam kunnen stimuleren. Deze behandeling blijkt vooral effectief bij peesproblemen, verkalkingen en slijmbeursontstekingen.