Tom is buddy bij Running Blind: “Wat is er nu mooier dan iets voor een ander te kunnen betekenen?”

Het is niet toevallig dat Tom buddy is bij Running Blind. Hij sportte zijn hele leven al en zette zich altijd in voor anderen. Zijn sportcarrière begon als voetballer. Op de voetbalclub was hij een graag geziene vrijwilliger. “Mezelf inzetten voor anderen gaat eigenlijk vanzelf”, zegt hij nuchter. Toen voetballen vanwege blessures niet meer lukte, maakte hij werk van het hardlopen. Hij wist al dat die sport goed bij hem past. “Met voetbal heb je een zomerstop. Ik liep veel hard in de vakanties om daarna, in tegenstelling tot veel anderen, in goede conditie op de eerste training te verschijnen”, grijnst Tom. Het was de opmaat naar zijn toekomst in het hardlopen, bij een club en bij Running Blind.

Vrije tijd

Het was zijn vrouw Corrie die hem een keer meenam naar haar hardloopvereniging, Leiden Road Runners Club (LRRC). “Die club voelde als een warm nest”, vertelt Tom enthousiast, “wat een goede sfeer. Ik werd niet veel later ingelijfd als hulptrainer en barman. Ik geloof dat ik liet merken dat ik daar wel voor in was. In de afgelopen jaren heb ik verschillende diploma’s als trainer gehaald.”

Zo ging het ook met zijn vrijwilligerswerk voor Running Blind. Hij is er vanaf het allereerste moment in 2015 bij betrokken. Zijn vroegtijdige pensioen gaf hem de nodige vrije tijd. Hij hield naast zijn nieuwe bestaan als huisman nog tijd over. Toen Running Blind in Leiden werd geïntroduceerd bij zijn club LRRC en hij werd gevraagd om mee te doen, hoefde hij daar niet lang over na te denken. “Ik zei gelijk ja! Wat is er nu mooier dan iets voor een ander te kunnen betekenen?” Eerst was hij alleen buddy. Maar nu is hij daarnaast ook trainer.

Verantwoordelijkheid

Buddy zijn voor mensen met een visuele beperking is niet per se moeilijk. Je moet wel goed opletten. De blinde hardloper en buddy zijn aan elkaar verbonden met een lintje. Met het lintje kan de buddy enigszins sturen. Belangrijker zijn de gesproken aanwijzingen die de buddy geeft. Die aanwijzingen gaan over de ondergrond en medeweggebruikers. Tom legt uit: “Je zegt bijvoorbeeld ‘stoeprand, brug, putdeksel en stapje naar links voor tegenligger’. Dat soort dingen.”

Tom kreeg eerst een paar lessen en uitleg over de taken van een buddy. “In het begin vond ik het wel spannend. Het voelt als een grote verantwoordelijkheid. Je bent toch de ogen voor iemand anders en als je even je concentratie verliest, kan dat problemen opleveren. Al snel had ik door dat je het toch wel het beste leert door het te doen en heel moeilijk is het niet. Het gaat er uiteindelijk om of je elkaar durft te vertrouwen.”

Andere weggebruikers zien aan de kleding van Running Blind en de lintjes tussen de hardlopers dat het om een bijzondere situatie gaat. Ze houden er meestal goed rekening mee. “We krijgen veel respect van andere sporters onderweg. Die doen dan hun duim omhoog of geven een aanmoediging. Dat geldt ook voor de meeste andere weggebruikers. Slechts een enkele keer lopen we tegen onbegrip aan. Ik vermoed dat die mensen dan niet door hebben wat we aan het doen zijn.”

Voldoening

“Wat ik leuk vind is dat je met verschillende mensen rent. Iedereen is anders. Iemand die helemaal blind is, vraagt om een andere begeleiding dan iemand die een kokervisie heeft en bijvoorbeeld nog de richting van de weg enigszins kan zien. Vooraf neem je met elkaar door wat je van elkaar nodig hebt. Sommigen vinden het fijn iets over de omgeving te horen, anderen juist liever niet, omdat dat teveel afleidt.”

Tom haalt veel voldoening uit zijn werk als buddy. Hij heeft mensen in positieve zin zien veranderen. De prestatie van met elkaar trainen zorgt voor zelfvertrouwen. “Dat is niet alleen fijn voor degene die ik begeleid, maar ook voor mij. Het geeft mij een goed gevoel om er voor iemand te kunnen zijn. Zo werkt het twee kanten op. Dubbele winst! Ik kan iedere hardloper die wat tijd over heeft van harte aanbevelen buddy te worden. Het is namelijk ook nog eens beregezellig.”

Meld je aan als buddy!

Ben je enthousiast geworden en wil je net als Tom buddy worden in jouw regio? Neem dan contact op met Running Blind via [email protected]. Er wordt nog steeds gezocht naar meer buddy's.

Geschreven door Erik Olijerhoek. Tom en Erik ontmoetten elkaar bij Running Blind Leiden. Erik is daar zelf ook een trotse en bewuste buddy. Hij loopt een paar halve marathons per jaar.