Oud-wereldrecordhoudster rent geen wedstrijd meer

Tijdens het zoeken naar een geschikte fotolocatie vertelt ze meer over haar oude buurtje: het Oude Westen. Hier is ze opgegroeid en komt ze nog regelmatig. Hoewel ze al lang niet meer in Rotterdam woont, voelt ze zich nog wel echt Rotterdammer. Waarom? Tja, het is een gevoel van: ‘Rotterdam heeft ‘t, de rest moet het nog krijgen…’

Ze vertelt over het Schouwburgplein, de fonteinen van vroeger en dat ze daar in zwom. We gaan naar het parkje bij Kruisplein, om foto’s te maken. Onderweg wordt ze al vaak gegroet. Ze groet vrolijk terug. Later heb ik pas later door dat ze deze mensen niet kent, maar dat zij haar dus nog (steeds) herkennen. ‘Ik groet altijd vriendelijk terug’, zegt ze. Dan wordt ze weer aangesproken. Een vrouw vraagt: bent u geen bodybuilder geweest? ‘Nee’, zegt ze even vriendelijk, en na een stilte zeg ik maar: ‘Ze is atlete…’ ‘Ik ben Nelli Cooman’, voegt ze dan zelf toe.

We komen aan in het parkje en twee mannen spreken haar aan; dolenthousiast dat ze de ware Nelli Cooman zijn tegengekomen. Eén van de mannen is haar vroegere collega van sport. Zowel bij Nelli als bij hem is onlangs het contract bij de gemeente opgezegd. Nelli was 13 jaar sportwerker in Charlois. Ze stimuleerde de schoolsport. En nu is er geen werk meer. Ze troost zichzelf en hem met de spreuk: ‘There is always a chance to get better.’

Nu ze toch in de buurt is, wil ze ook graag langs slagerij Schell op de Westkruiskade. Eigenaar Freek, een goede vriend van haar, heeft gisteren zijn vader begraven. Nelli wordt hartelijk ontvangen en we krijgen een kop koffie. De atlete vertelt daar dat ze tegenwoordig drie keer per week probeert te lopen, maximaal een half uur. ‘Als ik dan 4 kilometer loop, vind ik het meer dan genoeg’, zegt ze. Ze loopt heel langzaam zegt ze zelf. Het liefst loopt ze ‘s ochtends om 5 uur. ‘Lekker in de frisse lucht, geen stinkende auto’s om je heen en het gevoel even alleen te zijn.’

Nelli loopt om zich fijn te voelen en aan haar conditie te werken. Ze vertelt dat ze ook weleens in een interview gezegd heeft dat ze meer loopt als haar gewicht is toegenomen, maar dat is eigenlijk klinkklare onzin. Want zo verklaart ze: ‘Ik word vanwege de toename van spieren alleen maar zwaarder als ik meer loop.’

Nelli verhuist op achtjarige leeftijd vanuit Suriname naar Rotterdam. Op haar 16e wordt haar talent ontdekt door haar gymleraar, met wie ze nog steeds contact heeft. Hoe kijkt ze terug op haar indrukwekkende sportcarrière? ‘Ik heb een schitterende carrière gehad, maar ik zou het voor geen goud willen overdoen. Het heeft mij heel veel naamsbekendheid gebracht, maar ik heb er ook veel verdriet over gehad. Ik ben vooral trots op mijn wereldrecord en natuurlijk alle titels die ik gehaald heb’. Ze vertelt wat ze het zwaarst vond aan de topsport: het feit dat ze zoveel van huis was. Negen maanden per jaar, 15 jaar lang. ‘Eigenlijk heb ik mijn zussen niet op zien groeien’, vertelt ze. Maar spijt, dat zit niet in haar, merk ik al gauw. Ze vervolgt: ‘Ach, ik wist niet beter.’

Op mijn vraag of ze nog tips heeft voor ons, lopers, adviseert ze de beginnende loper goede schoenen én een medische check-up. Want: ‘Een auto laat je toch ook APK keuren voordat je ermee gaat rijden?’ En algemene tips voor alle lopers: ‘Zorg voor goede verlichting in het donker. Ik lijk wel een kerstboom als ik loop’, lacht ze. ‘Echte lichtjes op mijn jasje.’ En ze adviseert dringend: ‘Haal alsjeblieft die oortjes uit je oren. Daar kunnen echt ongelukken mee worden voorkomen.’

Na het interview treft ze haar dochter. Samen gaan ze shoppen in Rotterdam voordat ze weer richting Nieuwerkerk vertrekt. Nelli is een echte gezellige, hartelijke vrouw en lieve moeder. Ik kan het niet laten en vraag tot slot: ‘Kriebelt het niet om weer eens deel te nemen aan een wedstrijd? ‘Nee’, zegt ze stellig. ‘Dat doe ik echt niet meer. Ik loop alleen nog puur voor de lol!’

Rotterdam RENT

Dit interview is afkomstig uit het stadsloopboek Rotterdam RENT. De afgelopen jaren maakte Maaike Marechal een stadsloopboekenserie. In 2013 verscheen Den Bosch RENT (samen met Sandra Rozemeijer). Vervolgens maakte Maaike nog boeken over Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag, waarvan het (voorlopig) laatste boek, Den Haag RENT, eind vorig jaar verscheen. De opzet van alle 5 boekjes is gelijk. Ze tellen allemaal 25 routes in én om de stad en variëren in lengte van zo’n zes tot tien kilometer. De rondjes worden gelardeerd met kaartjes en foto’s. Daarnaast staan er interviews in met bekende lopers zoals Dolf Janssen en Nelli Cooman, die zorgen voor nog extra hardloopmotivatie. Want dat is waar het in de boekjes omdraait: over de lol in het lopen. Met haar boekjes wil Maaike mensen inspireren om van de bank af te komen en te genieten. Trek de loopschoenen aan en ontdek hoeveel moois er in je naaste omgeving te vinden is.

Wil je een boekje zelf in huis hebben of iemand cadeau geven, kijk dan op routemakers.nl.

Geschreven door Maaike Marechal
Foto’s gemaakt door Imageworkplace
Uit Rotterdam RENT, een uitgave van Routemakers