Trainen, eten, slapen
Mijn trainingen doe ik vooral over onverharde rode zandpaden, waar het oppassen is voor uitstekende keien, overstekende koeien en loslopende schapen. De dichtstbijzijnde tartan atletiekbaan ligt in Eldoret (45 minuten van Iten vandaan) en voor tempotrainingen gaan we vaak naar Moiben, een glooiende asfaltweg. Ik loop hier meer kilometers dan ik thuis normaal doe, maar dat gaat eigenlijk vanzelf. Het rustigere tempo, de extra aandacht voor herstel en de afwezigheid van stress dragen daar vast aan bij.
Naast de trainingen hoef ik mij namelijk nergens druk om te maken. Chefkok Edward zorgt twee keer per dag voor een warme maaltijd (ugali – de lokale specialiteit, aardappels of rijst met groenten, vis, vlees of ei). De uren tussen de trainingen door gebruik ik om wat werk te doen, voor een middagdutje of een massage bij sportmasseur Ben. Hij staat bekend om zijn harde aanpak en weet precies de spieren te vinden waarvan je liever hebt dat hij ze met rust laat. Soms stap ik wat stijf van de massagetafel, maar de volgende dag loop ik altijd weer soepel rond.
Met nog maar anderhalve week te gaan, komt het eind van deze hoogtestage sneller in zicht dan gehoopt. Time flies, when you're having fun!