Het is een bomvolle atletiekzomer. De wereldkampioenschappen outdoor zijn achter de rug en de Europese kampioenschappen staan al weer voor de deur. De mannen en vrouwen van de 4 x 400 meter teams zijn ambitieus, strijdbaar en gefocust. Toch maken ze tijd voor een snelle serie vragen.
Vorige week gaf Jochem Dobber het stokje door aan Eveline Saalberg. Jochem: ‘Eveline Saalberg kan zomaar een van de grote verrassingen binnen de 4x4 ploeg worden komend jaar!’
Mijn eerste snelle stappen
Eveline Saalberg (24): ‘Tijdens een sportdag op de basisschool viel het op dat ik hard kon lopen, leraren adviseerden me op atletiek te gaan. Mijn moeder deed aan de meerkamp en mijn vader was een langeafstandsloper dus het leek mij een goed idee. Ik was toen 8 jaar en ik ben nooit meer gestopt.’ Eveline is afgelopen weekend vierentwintig jaar geworden, ze vierde dit klein want ze heeft nog een jetlag van de wereldkampioenschappen van Oregon en het EK start al weer op 15 augustus deze zomer. Op haar 21e rondde Eveline haar bachelor geneeskunde af, die studie staat nu even op pauze. ‘De start van mijn master viel tegelijk met de uitnodiging om op Papendal te komen trainen. De eerste twee jaar studeerde ik nog parttime, maar dat kostte veel energie. En belangrijker: ik haalde niet alles uit mijn studie én niet uit mijn sport. Studeren kan altijd nog, dus de keuze was snel gemaakt.’
‘Gehuldigd door m’n team’
Eveline Saalberg
Hoogtepunt
Ondanks dat Eveline vorige week van het WK terugkeerde met een zilveren medaille, behaald met het 4 x 400 meter gemengde team, behoort het WK indoor in Belgrado van afgelopen winter nog steeds tot haar absolute hoogtepunt. ‘Ik mocht toen zowel de series als de finale lopen, heel gaaf. Allebei gingen goed, ik liep mee in het ererondje en ik stond op het podium.’ Afgelopen WK liep Eveline wel de series zodat Femke Bol gespaard kon worden. Eveline: ‘Alleen de finale lopers krijgen een uitreiking, mijn team heeft mij m’n medaille alsnog tijdens een officieuze uitreiking overhandigd, dat was heel leuk.’
‘Hier kan ik hard en lekker trainen’
Eveline Saalberg
Mooiste hardlooplocatie
‘We zijn gezegend met de accommodatie op Papendal. Het is een superfijne thuisbasis om te trainen met alle voorzieningen en faciliteiten. Maar mijn meest favoriete locatie is Stellenbosch in Zuid-Afrika, met de baan tussen de bergen en het net iets te warme weer. Daar hou ik van. Vanaf minuut één dat ik er land voel ik: hier kan ik hard en lekker trainen. Het is daar de ideale combinatie van inspanning en ontspanning met een inspirerende omgeving. En leuk detail: we fietsen altijd naar de baan toen. Dat voelt fijn en relaxt.’
Ik wil ooit nog eens lopen in...
‘Dat was dus Eugene, het was ook super gaaf om daar te lopen. Het heeft een heel mooi en modern stadion. Ook het verhaal achter Eugene, Nike is er opgericht, maakt het bijzonder. De atletieksport leeft er ook zo. Wanneer we in een Uber zaten wisten alle taxichauffeurs wat er gaande was die week. De volgende grote stip op de horizon is Parijs (de Olympische Spelen in 2024, red.). De vorige Spelen was ik er niet bij, dit keer wil ik er zeker bij zijn.’
‘Pasta Bolognese is mijn bijgeloof’
Eveline Saalberg
Favoriete pre-run maaltijd
‘Pasta Bolognese. Dit eet ik bijna altijd de avond voor een wedstrijddag. Het begint een beetje bijgeloof te worden dat dit me helpt om hard te lopen’, lacht Eveline. ‘Ook afgelopen WK koos ik voor een pasta met tomatensaus en groente.’
‘Dikke vette pizza’
Eveline Saalberg
Favoriete herstelvoeding
‘Alles!’, lacht Eveline. De avond na een wedstrijd heb ik altijd super veel honger. Ik vind dat ik het dan verdiend heb om te eten waar ik zin in heb. In Eugene koos ik de dag erna voor een taartje van het buffet en de laatste avond pizza. Echt zo’n vette met een dikke bodem, heerlijk. Ik vind eigenlijk wel heel veel lekker, ik ben bijvoorbeeld ook gek op een verse zalm wrap.’
‘Motiveer elkaar’
Eveline Saalberg
Tip voor de lopers van hardlopen.nl
‘Ga samen hardlopen. Je kunt altijd wel ergens een maatje vinden. Ga je samen dan kun je elkaar motiveren: allereerst om überhaupt te gaan maar ook in tempo en uitdaging. En het is natuurlijk gezelliger! Persoonlijk heb ik ook veel aan onze trainingsgroep. We hebben hetzelfde doel en het is niet erg als iemand harder loopt. We zijn ook echt wel een vriendengroep. Gelukkig maar want we zijn veel weg samen, op trainingsstage, wedstrijden en toernooien. Het voelt alsof ik weg ga met de mensen van thuis. Daardoor heb ik ook amper last van heimwee.’
