Kilometervreter Nicole Eyssen: “Hardlopen is vooral een kwestie van een lange adem hebben”

“Ik ben begonnen met hardlopen toen ik mijn eerste echte baan kreeg en daardoor minder tijd had om te gaan sporten. Ik woonde destijds in Amsterdam en op de terugweg van mijn werk, fietste ik altijd langs de Sloterplas. Daar zag ik allemaal mensen rondjes omheen lopen en toen dacht ik: dat ga ik ook doen. Inmiddels loop ik dus al zo’n dertig jaar en het is iets wat ik iedereen aanraad.”

Marathons

“Ik heb inmiddels drie keer een marathon gelopen: Rome, Chicago en de laatste was in Barcelona, in 2013. De foto die je hier van me ziet is tijdens die marathon genomen. Ik draag een bloemetjesshirt om een beetje op te vallen. Een bloemetjesshirt is toch makkelijker voor je supporters om je aan te herkennen dan een blauw shirt. Volgend jaar loop ik de halve marathon in Praag. Daar moet ik nog een leuk shirt voor uitzoeken!”

Stedentrips

“Hardlopen is voor mij eigenlijk verworden tot een reden om leuke stedentrips te maken, met iets extra’s. Meestal een halve marathon en de laatste jaren ongeveer eens per vier jaar een hele. De routes zijn vaak erg mooi. In Rome liep de route langs twintig bezienswaardigheden, die met nummertjes werden aangegeven. De sfeer die rond een marathon in de stad hangt is ook heel bijzonder. Je ziet toch een ander type toerist. Er zijn opeens allemaal mensen om je heen op hardloopschoenen, die grotere porties pasta eten dan de doorsnee toerist. Sommigen zijn nerveus, andere zijn fanatiek – je bent toch een beetje met gelijkgestemden onder elkaar en dat is leuk.”

Winter

“De halve marathon van Praag is op 1 april 2017. Dat vind ik een mooie timing, want een evenement in het voorjaar is een stok achter de deur om ook in de koude wintermaanden mijn trainingsronden te blijven lopen. In de zomer vind ik het altijd fijn om buiten te sporten, maar in de winter kan ik soms wel wat externe motivatie gebruiken.”

Training

“Als onderhoudstraining loop ik meestal drie keer per week; in de opbouw naar een marathon soms vier keer. Daarnaast doe ik zeker nog eens per week krachttraining en vind ik het leuk om een stuk te gaan fietsen. Het lopen is voor mij echt een moment om alles in mijn hoofd op een rijtje te zetten; te bedenken wat ik deze week nog moet doen en wat ik al gedaan heb. Het is voor mij echt ontspanning. Alleen lopen vind ik heerlijk, maar ik heb ook veel vriendinnen die lopen en ik vind het ook gezellig om samen te lopen. Dat is niet echt training, maar dan lopen we in ‘kletstempo’ toch zo een rondje van twaalf kilometer.”

Prestaties

“Ik ben niet bezig met het vergelijken van mijn eigen prestaties met die van anderen. Ik ben geen heel snelle loper. Mijn snelste tijd op de marathon was vier uur en een kwartier en op de halve marathon een uur en 47 minuten. Ik probeer nu natuurlijk een beetje bij die tijden in de buurt te blijven, maar de enige die tevreden moet zijn met mijn tijd, ben ik zelf. Ik loop vaak met een hartslagmeter en probeer de eerste helft van een evenement mijn hartslag onder een bepaald niveau te houden. De tweede helft mogen er dan wat slagen bij en de laatste twee kilometer loop ik alles eruit wat erin zit. Niet omdat ik dan nog graag mensen voor mij wil inhalen, maar omdat ik zelf het gevoel wil hebben dat ik alles gegeven heb. Met loopjes van tien kilometer kom ik trouwens de laatste tijd wel vaker op het podium. Door mijn jarenlange trainingsopbouw ben ik dan opeens de snelste in mijn leeftijdscategorie en dat is natuurlijk wel leuk. Zo zie je maar, hardlopen is vooral een kwestie van een lange adem hebben!”