Kilometervreter Janny Lorist: “Ik heb een doel nodig om naartoe te werken”

Maandag, 28 maart 2016
Kilometervreter Janny Lorist: “Ik heb een doel nodig om naartoe te werken”
Regelmatig brengt Hardlopen.nl in deze rubriek lopers in beeld. Hoe fanatiek zijn ze? Wat zijn hun doelen? Wat is hun mooiste hardloopervaring? En waarom is hardlopen hun favoriete sport? Deze keer: Janny Lorist, die zichzelf omschrijft als een echte evenementenloper.

Janny begon met hardlopen toen er in haar stad een nieuw evenement in het leven werd geroepen: Loop Leeuwarden. Alle medewerkers van het ziekenhuis MCL waar zij werkt, werden aangemoedigd om mee te doen. Een shirtje en het inschrijfgeld kregen ze van hun werkgever cadeau. “Ik ben toen samen met Alice, een collega en goede vriendin, begonnen met hardlopen. Samen zijn we gaan oefenen om naar onze eerste 5 kilometer toe te werken”, vertelt Janny.

Kleine pijntjes

“In het begin vonden we het best wel zwaar”, blikt Janny terug. “Vooral om onze ademhaling onder controle te krijgen. En ik weet ook nog wel dat ik in het begin veel kleine pijntjes had. We liepen toen vooral op gevoel en kletsten ondertussen ook veel. We probeerden trouw één keer per week hard te lopen, ook in de winter, en dat lukte ons ook.”

Van loop naar loop

Al snel kreeg Janny de smaak van het meedoen aan loopevenementen te pakken. Ze begon aan meer lopen mee te doen, samen met Alice of met haar broer Durk. “Van 5 kilometer gingen we naar 10 kilometer. We leefden echt van loop naar loop. Ik deed ook mee aan de Adventurerun op Ameland in december, een prachtige loop. Je gaat dan langs zee, door het bos en door de duinen, heel afwisselend.”

Inhalen

“Ik heb evenementen nodig om te blijven lopen, een doel waar ik naartoe kan werken. In een evenement zit voor mij ook altijd een stukje competitie. Daar hou ik wel van. Als ik iemand voor me zie lopen en ik merk dat ik sneller ga, dan wil ik diegene toch nog even inhalen. En ik wil een goede tijd neerzetten. Meestal is het een aangename verrassing als ik mijn tijd zie. Dat geeft me dan een geweldig gevoel. Ik wil ook liever steeds een scherpere tijd neerzetten op de 10 kilometer dan voor een nog langere afstand te gaan.”

Lekker buiten

“Ik voel me lekker fit bij het hardlopen. Ik vind het heerlijk dat je het buiten kunt doen. Ik sport ook nog binnen in de sportschool, maar soms ben ik dat wel even zat en wil ik lekker naar buiten. Ook vind ik het fijn dat je kunt hardlopen wanneer je maar wilt. En je hebt weinig nodig om te kunnen hardlopen. Alleen een paar goede schoenen is van wezenlijk belang. Ik wil iedereen op het hart drukken om daar niet op te bezuinigen.”

Weer begonnen

“Toch ben ik twee jaar lang gestopt met hardlopen. Toen mijn loopmaatje Alice noodgedwongen moest stoppen, kon ik me er ook niet meer toe zetten om te gaan trainen. We hebben het hardlopen toen verruild voor het fietsen, maar nu we dat niet meer doen ben ik weer terug bij het hardlopen. Nu ga ik samen met mijn broer weer meedoen aan de 10 kilometer van Loop Leeuwarden.”

Steeds leuker

“Ik zag er best tegenop om weer te beginnen met lopen, maar ik vind het steeds leuker. Ik heb nu een trainingsprogramma op mijn mp3-speler. Ik ben wel gevoelig voor iemand die in mijn oor zegt dat ze trots op mij is, daardoor vind ik het nu niet erg om alleen te lopen. En het mooiste vind ik alle reacties die ik bij een evenement krijg, dat mensen tegen me zeggen: “Wat leuk dat je weer loopt.” Dat mensen je echt nog herkennen, dat stimuleert mij enorm. Lopen is ook een heel sociale bezigheid.”

Trots

Haar allermooiste hardloopervaring beleefde Janny toen ze samen met haar broer de 10 kilometer zou lopen, maar hij vlak voor de start moest afhaken omdat hij ziek in bed lag. Het was de eerste keer dat ze onderweg geen loopmaatje had. “Ik besloot er toch in mijn eentje voor te gaan en heb die dag hartstikke mooi gelopen, met een tijd binnen het uur. Wat ik prachtig vond was dat mijn hele familie me aanmoedigde toen ik binnenkwam terwijl door de luidspreker mijn naam klonk. Toen was ik echt trots dat ik het toch alleen gedaan had.”

Op de foto: Janny Lorist (r)