Kilometervreter Els Kooi: "Trailrunning is een avontuur"
Els Kooi uit Duiven is altijd al een natuurmens geweest, vertelt ze. "Toen ik met hardlopen begon en ik mijn eerste 5 km in de benen kreeg, had ik heel snel iets van: nu wil ik in dat landschap lopen in plaats van over de weg erlangs. Daar is het uit voortgekomen. Ik kwam er ook achter dat het veel meer energie kost dan gewoon over de weg. Zeker als je door wat muller zand moet of als er hobbels in zitten."
Duursporter
Ze begon in 2013 met hardlopen en eigenlijk ook al vrij snel met trailrunning. Als tiener had ze vooral aan balsporten gedaan: hockey, honkbal en squash. ". Ik was dan die diesel die de spitsen inhaalde met de coopertest. Ik was eigenlijk beter in duursport, maar dat werd in mijn tienertijd niet echt aangeboden op school."
Rondje door bos
Het duursporten heeft ze pas later ontdekt. "Maar ik had wel kunnen weten dat ik meer duursporter ben: ik liep wel graag een rondje door het bos of ik ging met mijn vader naar het trimbos." De hele hardloopcultuur bestond toen nog niet, zegt ze. "Joggen was grijze broeken en een zweetbandje om je hoofd."
Tussendoor paadjes
Kooi loopt niet alleen onverhard. Noodgedwongen loopt ze ook wel eens op asfalt haar rondjes. "Doordeweeks loop ik een keer met een loopgroep op de weg. Verder is het afhankelijk van de tijd en zin of ik over de landweggetjes een ronde doe of dat ik de auto pak naar de Veluwe of het Montferland voor een kleinere ronde. Op zondag ga ik altijd naar een stuk bos voor een grote ronde." Vanuit Duiven zit ze precies tussen de Veluwe met de Posbank en het Montferland. "Bij Zeddam is het heel erg mooi: daar heb ik echt van die tussendoor paadjes."
Meer ontspannen
Dan is ze helemaal in haar element. "Het in de natuur lopen geeft een soort rust. Als ik op de weg loop dan moet ik toch opletten op fietsers auto's. In het bos kom ik een keer een mountainbiker tegen of een ruiter. Het is wat meer ontspannen. Je hoeft niet om je heen te kijken: loop ik hier wel veilig."
Andere energie
Trailevenementen zijn volgens Kooi ook net even anders dan wegevenementen. "Er zit een soort losheid in. Bij een wegwedstrijd met al die startvakken dan heb je toch een andere energie." Het verste wat zij heeft gelopen is een halve marathon trail. Meestal doet ze afstanden tussen de 15 en 21 km. Ze zoekt het ook niet buiten de grenzen van Nederland.
Aanrader
De mooiste trail die ze liep vindt ze de Koning van Spanje in Limburg, een echte klassieker. "Mensen die iets van plan zijn met trail, raad ik aan dat ten minste een keer te doen." Verder genoot ze ook van de Runforestrun Dwingerderveld trail. "Ik was daar nog nooit geweest. Ik was daar alleen maar aan het genieten, en dan gewoon in Nederland! Ik had het idee dat ik heel ergens anders was."
Nieuwe gebieden ontdekken
Op haar wensenlijstje staan nog allerlei trails en gebieden om te gaan hardlopen. Onlangs liep ze op Ameland een trail en verder denkt ze ook andere gebieden in Limburg, Brabant en de kust om te gaan hardlopen. "Er is nog veel te ontdekken in Nederland. Ik ben niet heel erg snel, dus ik zie het als ontdekken. Een nieuw avontuurtje: ergens een nieuw gebied ontginnen. Daar leent trailrunning zich goed voor."
Lees ook het verslag van Els Kooi over de Vuurtoren Trail op Ameland voor Looptijden.nl.
Foto header: Janke van der Schaaf
