John Guequierre: 'De teller staat inmiddels op 2112'
Het was 1976 toen de Zeeuwse postbode John Guequierre besloot dat zijn lichaamsgewicht wat naar beneden moest. “Zo is het begonnen, als 23-jarige postbode was ik altijd buiten in weer en Zeeuwse wind. Hardlopen leek me wel iets. Vanaf dat moment heb ik elke wedstrijd die ik liep vastgelegd. Eerst in plakboeken, later in agenda’s die je vroeger bij de post kreeg. Ik heb in de afgelopen 40 jaar overal ter wereld gelopen en liep tijden waar ik nu alleen nog van kan dromen. Inmiddels heb ik op zolder nog 23 plakboeken met enorm veel informatie over vroeger. Soms kijk ik voor een wedstrijd nog wel eens terug in die boeken naar hoe het vroeger was.”
Zeeland is een hardloopprovincie waar je elk weekend wel terecht kunt bij meerdere loopjes. “Eigenlijk zijn dat er voor mij veel te veel. Ik wil wel meedoen, maar kan me niet in vieren delen. Ik loop heel graag mee aan de evenementen in Zeeuws-Vlaanderen, die hebben de gemoedelijke Belgische sfeer. In 2018 ben ik aan een totaalaantal van 80 deelnames gekomen. Als het gaat loop ik en als het even niet gaat, dan loop ik gewoon niet en laat ik me door mijn fysiotherapeut Erwin Adan behandelen. Want ik wil dit over 10 jaar nog steeds doen.”
Voor Guequierre is ook het sociale aspect van belang. Elke dinsdagochtend traint hij met een grote groep enthousiaste 60-plussers op de atletiekbaan op de grens van Middelburg en Vlissingen. “We noemen ons de Gold groep, vanwege onze leeftijd. Soms zijn we wel met 60 tot 70 personen aan het trainen en dat is leuk. Heel het hardloopwereldje is toch een sociaal gebeuren, je haalt er veel vriendschappen uit. Zowel voor, tijdens als na de evenementen alsook via de sociale kanalen als Facebook is het heel gezellig met elkaar.”
Het verschil met vroeger is volgens Guequierre duidelijk: “Nu is alles veel massaler en er is meer keus. Soms gaat dat ten koste van de kleinere loopjes van bijvoorbeeld de atletiekverenigingen, dat is jammer. Aan de andere kant, hoe meer mensen er bewegen, hoe beter natuurlijk.”
De komende tijd gaat de teller van Guequierre ongetwijfeld verder oplopen. Er staan weer de nodige wedstrijden, tot maximaal 21 kilometer, op het programma met daarbij ook buitenlandse deelnames in Helsinki en Liverpool. Het liefste blijft hij echter gezellig in de buurt. “Echt trainen voor mijn deelnames doe ik verder niet. De evenementen zijn mijn training en rust is de helft van je training. De ene week kan het daarom zo zijn dat ik langzamer loop dan de andere week. Voor mij is het belangrijk om slim te lopen en optimaal te genieten.”
Foto: Jan Jansma
