Column Marloes: vrouw zoekt hardlooproute

Ik ben namelijk een hele saaie loper. Leuk als er wat te zien is, maar verder heb ik weinig eisen. En dus loop ik altijd dezelfde rondjes. Ik heb er ongeveer drie in mijn repertoire en één steekt er toch wel echt met kop en schouders bovenuit. Die doe ik altijd. De andere twee zijn er meer voor gekke dagen of een echt lange duurloop. Ik ben zelfs zo gehecht aan mijn gouwe ouwe hardlooproute dat als ik een verdere afstand moet lopen, ik het rondje gewoon twee of drie keer loop. Ga ik een keer lopen op onbekend gebied, bijvoorbeeld op vakantie, dan ben ik van de methode: rechtdoor totdat je op ongeveer de helft van je gewenste afstand bent, omdraaien, en weer precies dezelfde route teruglopen. Werkt altijd. Het is dan misschien niet figuur rennen (je weet wel, al hardlopend een tekening maken op de kaart), maar ik vind het fijn. Dan kan ik tenminste echt in mijn gedachten verzinken en helemaal ontspannen.

Je snapt dus dat ik even moest, uhum, wennen toen na de verhuizing mijn favoriete hardlooproute automatisch afviel als optie. Maar geen reden voor paniek. Ik vind gewoon een nieuwe hardlooproute en dan komt alles goed. Dus stap ik vandaag vol goede moed naar buiten voor mijn eerste rondje in de nieuwe wijk. Het plan is om eens een keer lekker avontuurlijk te doen en voor de verandering al hardlopend te kijken waar ik uitkom. Omdat ik ongeveer een half uur wil lopen, zet ik de timer op 15 minuten. Dan weet ik wanneer ik op de helft ben. En misschien draai ik dan ook wel weer om, om hetzelfde stuk terug te lopen. Ik weet het, toch niet zo heel avontuurlijk

Na vijf minuten ben ik al flink een aantal keer naar links en rechts gegaan op zoek naar een lang, recht stuk. Ik vind het niet. Als de timer gaat, heb ik geen idee waar ik precies ben. Nu komt inzicht van pas. Heb ik helaas niet. Ik schat de afstand helemaal verkeerd in en begin aan een lus die te lang is. Uiteindelijk kom ik weer thuis, maar heb ik wel veel langer gelopen, dan het plan was. En met al dat ‘links-rechts’ heb ik ook niet bepaald mijn nieuwe favoriete hardlooproute gevonden.

Later heb ik het met mijn man over hardlooproutes in de buurt. Hij heeft er al een paar gevonden:

‘Wist je dat de ingang van Westerpark maar een kilometer van ons huis is?’

Park? Zo dichtbij? Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Misschien de volgende keer toch iets minder avontuurlijk van start gaan en eerst wat meer informeren voordat ik op pad ga. Avontuurlijk hardlopen, toch al nooit mijn ding geweest.

Over Marloes

Marloes Berghege is freelance schrijver voor onder andere hardlopen.nl, &C, VIVA en is bezig met haar eerste feelgoodroman. Naast schrijven loopt ze graag hard. Niet heel hard, maar toch. Momenteel werkt ze aan een hardloop comeback op de lange afstanden en hoopt ze volgend jaar weer aan de start van een marathon te staan. Na het hardlopen loopt ze het liefst door naar snackbar het Vogeltje.