Cees Dijkstra voltooide de 160 kilometer lange Bello Gallico

Zaterdag om 04:00 uur vertrokken ruim 200 moedige deelnemers voor de Bello Gallico. Dijkstra: ‘Mijn voorbereiding was goed, ik had met 15 ultra’s tussen de 45 en 80 kilometer, de 100 kilometer van Hamme en Winschoten en de 120 kilometer lange Indian Summer Trail in Drenthe dit jaar veel trainingswerk verzet en was toe aan deze uitdaging, want dit is de top. Ik had over de Bello Gallico gelezen en wilde die verhalen nu eindelijk zelf ondervinden. Het zou mijn eerste 100 mijler moeten worden. Het mooie bij dit soort ultralopen is dat 80% loopt voor de fun, de sociale contacten en de sport. De afstand volbrengen is het hoofddoel, tijd is minder belangrijk.’

160 kilometer off-road

Het parcours bestaat uit een ronde van 80 kilometer. Zit die ronde erop, dan loopt de tweede ronde tegengesteld. Dijkstra vertrok in het donker en voorzien van een sterke hoofdlamp voor de eerste 40 kilometer. Het parcours, 160 kilometer off-road, bleek door de overvloedige regenval van de afgelopen weken op sommige plaatsen veranderd in modder en dunne klei. ‘Door de blubber liepen we soms grote stukken tot onze enkels in de modder, dat maakte de tocht extra zwaar. De organisatie was echter top, de route was met gele pijlen goed gemarkeerd en bij de zeven checkpoints onderweg was er voldoende eten en drinken te krijgen. Na elke 20 kilometer pakte ik daar een half uur rust voor een kop koffie, soep, een tosti of wat snoep. Eten is heel belangrijk op zo’n afstand, de motor moet blijven lopen. Zelf had ik ook nog water, rozijnen, Indische koek en krentenbollen met oude kaas mee.’

De eerste ronde van 80 kilometer verliep ondanks de natte bodem voor Dijkstra prima. Voordat hij omdraaide om zijn tweede ronde in tegengestelde richting te lopen nam hij nog een ruime rustpauze in zijn camper, daar werden de opladers voor de hoofdlamp en de gps weer van stroom voorzien.

Vechten tegen de slaap

Dijkstra: ‘De tweede ronde was andere koek, we liepen rond de kortste dag en het was inmiddels alweer avond geworden. Dit zou de eerste keer worden dat ik een volledige nacht door zou lopen. De nachtrust in aanloop naar de Bello Gallico was door de spanning toch niet optimaal geweest en daardoor moest ik na 100 kilometer niet alleen vechten tegen de afstand, maar ook tegen de slaap. Af en toe vielen mijn ogen dicht en begon ik te zwalken. Ik had me gelukkig aangesloten bij Peter Scheutjes, een ras ultraloper met veel ervaring. In een rustiger tempo besloten we verder te gaan, kilometer voor kilometer. Peter heeft me de nacht doorgeholpen.’

Op zondagmorgen om 10:43 uur, na bijna 31 uur non-stop trailen, bereikten Dijkstra en Scheutjens de finish en ontvingen ze de felbegeerde grote Bello Gallico medaille. Dijkstra: ‘Mijn missie is geslaagd en ik ben blij dat het gelukt is. Mijn eerste 100 mijl is een enorme ervaring geworden. Sommige mensen verklaren je voor gek. Maar als je iets echt wilt en je vindt het ook nog leuk, dan kan een lichaam meer dan je denkt.’